De sokken van de loog

Wat kan een mannelijke arts – dermatoloog, cardioloog, noem ze maar op – doen om zich te onderscheiden van alle andere witte jassen?

Nu ik met enige regelmaat in mijn rol als begeleider op de poli van het ziekenhuis kom ben ik me gaan interesseren voor de kledingkeuze van de logen, al was het maar voor een beetje afleiding tijdens het wachten.

Van het hemd met de korte mouwen dat hij steevast onder zijn witte jas draagt krijg ik doorgaans niet veel te zien. De pantalon die hij draagt is effen van kleur, meestal donker, ook wel eens in de kleur waar je alle kanten mee op kan: kitt. Een niet onprettige, soms zelfs warme zandkleur. Bij de schoenen wordt het al interessanter. Waar de oudere loog de voeten in een bedenkelijk soort instappers, danwel saaie veterschoenen heeft gestoken, zie ik bij de dertiger/veertiger vaak een trendy puntschoen aan de voet prijken. Een schoen van hoge kwaliteit, met de gedistingeerde matheid van kalfsleder suède; zo één die je niet hoeft te poetsen. Een schoen waarboven de opvallend gekleurde en gedessineerde sokken direct in het oog schieten. Ik heb er al vele mogen bekijken: sokken bezaaid met vriendelijke bijtjes, regenboogsokken, sokken met Freddie Flintstone-figuurtjes. Aan de keuze van de sokken kan je heel wat aflezen over de gezinssituatie van de loog. Bij een oudere loog die sokken met stripfiguurtjes erop draagt kan je je afvragen of hij misschien een tweede leg heeft geproduceerd.

Het is natuurlijk ook begrijpelijk; de keuze voor opvallende sokken. Ga maar eens op een willekeurige werkdag om 8.20 uur in de wachtruimte van de polikliniek kijken: dan groepen ze samen bij de koffieautomaat waarvan ook de patiënten gebruik maken. Allemaal witte jassen, gestylde haren, licht gehaast, de pantalons vertonen al kreukels en valse vouwen. Laat dan je ogen naar beneden gaan en bestudeer de sokken: dáármee kan de loog zich onderscheiden, al is het soms op licht gênante wijze. Al was het maar om zijn met Sinterklaas gekregen sokken met luchtballonnendessin nu toch eindelijk eens te kunnen dragen. Zo wordt het toch nog een kleurige boel daar op de polikliniek.